بلاگ

هر مادری دوست دارد فرزندش چه در مدرسه و چه به هنگام بازی بدرخشد و البته که علایق و استعدادهای خود را دنبال کند. کشف اشتیاق در سنین کودکی ممکن است به بروز یک توانایی مادام‌العمر در او تبدیل شود. در میان استعدادهای پنهان فراوان در دوران کودکی، استعداد هنری در کودکان اغلب خود را به جادویی‌ترین شکل‌ ممکن آشکار می‌کند.

مدرسه رفتن تنها به معنای آماده کردن کتاب، مداد و کوله پشتی نیست. در واقع آغاز فصل جدیدی در رشد فرزند شما است. برای مادران، این لحظه اغلب با احساسات مختلفی همراه خواهد بود : غرور، هیجان و گاهی نگرانی. آیا فرزندم آماده خواهد بود؟ آیا دوست پیدا خواهد کرد؟ آیا با کارهای روزمره تحصیلی کنار خواهد آمد؟

هر مادری آرزو دارد که فرزندش را به فردی با اعتماد به نفس و موفق تبدیل کند. از اولین نقاشی کشیدن کودک با مداد شمعی گرفته تا اولین باری که آهنگی را زمزمه می‌کند، مادران به هر نشانه کوچکی توجه می‌کنند و از خود می‌پرسند: آیا این فقط یک علاقه گذرا است یا یک استعداد واقعی؟ این سوال از آنچه به نظر می‌رسد مهم‌تر است، زیرا درک تفاوت علاقه و استعداد در کودکان می‌تواند به هدایت رشد، آموزش و شادی آنها کمک کند.

هر کودک با ویژگی‌ها، توانایی‌ها و خصوصیات خاصی که فقط متعلق به او است، متولد می‌شود. با این حال، در بسیاری از خانواده‌ها و مدارس، یک عادت قدیمی همچنان ادامه دارد: مقایسه کودکان با یکدیگر. این مقایسه‌ها ممکن است در مورد نمرات، استعدادها، رفتار یا حتی ظاهر کودکان باشد و در نگاه اول بی‌ضرر یا حتی انگیزه‌بخش به نظر برسند. اما در پشت این کلمات مقایسه‌ای، اغلب تأثیر ماندگاری بر تصویر کودک از خود، روابط و سلامت روان او نهفته است.

اگر فرزند شما بیشتر وقت خود را در خانه می‌گذراند، شاید نگران این شوید که چگونه او را بدون وابستگی بیش از حد به تلویزیون، موبایل یا سایر صفحه‌های نمایش فعال، سرگرم و شاد نگه دارید.

هر مادری آرزو دارد فرزندش را در حال تبدیل شدن به فردی با اعتماد به نفس، مهربان و موفق ببیند. اما چیزی که اغلب نادیده گرفته می‌شود، نقش موثر کار گروهی در کودکان است. کار گروهی یک عمل ساده‌ و همکاری با دیگران برای رسیدن به یک هدف مشترک محسوب می‌شود. هر کار گروهی همانند ساختن یک برج بلوکی، فوتبال بازی کردن در پارک یا تکمیل یک پروژه مدرسه، پایه و اساس مهارت‌هایی را ایجاد می‌کند که بسیار فراتر از دوران کودکی هستند.

حس رقابت در کودکان، میل طبیعی آنها برای مقایسه خود با دیگران به منظور اثبات توانایی‌هایشان، شناخت بیشتر یا رسیدن به یک هدف است. این حس اغلب در اوایل کودکی یا گاهی اوقات در اوایل پیش‌دبستانی آغاز می‌شود. به عبارت دیگر حس رقابت در کودکان زمانی قابل مشاهده است که آنها تفاوت در مهارت‌ها، سرعت یا هوش در بین همسالان خود را درک می‌کنند. در این مرحله، رقابت می‌تواند در فعالیت‌های ساده‌ای مانند زودتر تمام کردن یک پازل یا سریع‌تر دویدن در زمین بازی ظاهر شود.

آموزش حفاظت از محیط زیست به کودکان باید به یک عادت همگانی در میان والدین تبدیل شود. به عنوان مادر، شما اغلب به آداب معاشرت و مهارت‌های خواندن فرزند خود توجه دارید و حتی نحوه به اشتراک گذاشتن اسباب‌بازی‌هایش با دیگران را نیز به او آموزش می‌دهید. بنابراین یکی از ارزشمندترین درس‌هایی که می‌توانید به فرزند خود بیاموزید، نحوه دوست داشتن و مراقبت کردن از دنیا و طبیعتی است که در آن زندگی می‌کند.

خواب فقط بستن چشم‌ها نیست، زمانی است که بدن و مغز وارد حالت رشد می‌شوند. در طول خواب، بدن کودک هورمون‌های رشد را آزاد کرده، بافت‌ها را ترمیم و سیستم ایمنی را تقویت می‌کند. مغز اطلاعات جدید را مورد پردازش قرار می‌دهد، خاطرات را سازماندهی کرده و احساسات را تنظیم می‌کند.

تاثیر مهاجرت در کودکان همیشه در نگاه اول قابل مشاهده نیست، ، اما این تاثیرات می‌تواند سلامت روان، مهارت‌های اجتماعی و رویاهای آینده آنها را شکل دهد.